Czasownik kunnen odmiana osobowa w zdaniach w języku niderlandzkim. Czasownik kunnen w języku niderlandzkim jest modalnym czasownikiem oznaczającym możliwość lub zdolność do zrobienia czegoś. Jego odmiana jest nieco specyficzna i różni się w zależności od sposobu użycia: w zdaniu twierdzącym, przeczącym oraz pytającym. Poniżej przedstawię przykłady odmiany tego czasownika w różnych kontekstach.
Zdanie twierdzące:
- Ik kan – Ja potrafię
- Jij kunt / je kunt – Ty możesz
- Hij/Zij/Het kan – On/Ona/Ono potrafi
- Wij kunnen – My potrafimy
- Jullie kunnen – Wy potraficie
- Zij kunnen – Oni/One potrafią
Zdanie przeczące tworzymy, dodając “niet” po czasowniku:
- Ik kan niet – Ja nie potrafię
- Jij kunt niet / je kunt niet – Ty nie potrafisz
- Hij/Zij/Het kan niet – On/Ona/Ono nie potrafi
- Wij kunnen niet – My nie potrafimy
- Jullie kunnen niet – Wy nie potraficie
- Zij kunnen niet – Oni/One nie potrafią
W zdaniu pytającym, czasownik “kunnen” poprzedza osobę:
- Kan ik? – Czy ja potrafię?
- Kun jij / kun je? – Czy ty potrafisz?
- Kan hij/zij/het? – Czy on/ona/ono potrafi?
- Kunnen wij? – Czy my potrafimy?
- Kunnen jullie? – Czy wy potraficie?
- Kunnen zij? – Czy oni/one potrafią?
Warto zauważyć, że w języku niderlandzkim, podobnie jak w wielu innych językach, użycie czasowników modalnych wymaga użycia innego czasownika w formie bezokolicznika, aby wyrazić pełną myśl (na przykład: “Ik kan zwemmen” – “Ja mogę pływać”). Ponadto, czasownik “kunnen” jest jednym z nielicznych, który ma nieregularną formę w drugiej osobie liczby pojedynczej (“jij kan”), co jest charakterystyczne dla niderlandzkiego systemu gramatycznego.