Czasownik mogen odmiana osobowa w zdaniach w języku niderlandzkim. Czasownik ten jest modalnym czasownikiem oznaczającym „móc” lub „mieć pozwolenie”. Jego odmiana osobowa w zdaniach twierdzących, przeczących i pytających jest niezbędna do poprawnej komunikacji. Poniżej przedstawię przykłady odmiany tego czasownika w różnych kontekstach zdaniowych.
W zdaniach twierdzących struktura wygląda następująco:
- Ik mag – Ja mogę/mam pozwolenie
- Jij mag – Ty możesz/masz pozwolenie
- Hij/Zij/Het mag – On/Ona/Ono może/ma pozwolenie
- Wij mogen – My możemy/mamy pozwolenie
- Jullie mogen – Wy możecie/macie pozwolenie
- Zij mogen – Oni/One mogą/mają pozwolenie
W zdaniach przeczących, aby utworzyć formę przeczącą, wystarczy dodać „niet” po czasowniku:
- Ik mag niet – Ja nie mogę/nie mam pozwolenia
- Jij mag niet – Ty nie możesz/nie masz pozwolenia
- Hij/Zij/Het mag niet – On/Ona/Ono nie może/nie ma pozwolenia
- Wij mogen niet – My nie możemy/nie mamy pozwolenia
- Jullie mogen niet – Wy nie możecie/nie macie pozwolenia
- Zij mogen niet – Oni/One nie mogą/nie mają pozwolenia
W zdaniach pytających, czasownik „mogen” umieszcza się na początku zdania:
- Mag ik? – Czy ja mogę/mam pozwolenie?
- Mag jij? – Czy ty możesz/masz pozwolenie?
- Mag hij/zij/het? – Czy on/ona/ono może/ma pozwolenie?
- Mogen wij? – Czy my możemy/mamy pozwolenie?
- Mogen jullie? – Czy wy możecie/macie pozwolenie?
- Mogen zij? – Czy oni/one mogą/mają pozwolenie?
Zrozumienie i prawidłowe stosowanie czasownika „mogen” jest kluczowe dla wyrażania zezwolenia, możliwości lub prośby o pozwolenie w języku niderlandzkim. Praktyka i zapoznanie się z kontekstowym użyciem tego czasownika znacząco poprawią Twoje umiejętności komunikacyjne w tym języku.