Czasowniki czasu przeszłego niedokonanego w języku polskim

Czasowniki czasu przeszłego niedokonanego w języku polskim, podobnie jak w języku niderlandzkim, odnoszą się do działań, które były w trakcie wykonywania w przeszłości, ale nie zostały zakończone lub były wykonywane regularnie. Przykłady podane w zapytaniu – „las”, „kocht”, „woonde” pochodzą z języka niderlandzkiego i oznaczają odpowiednio „czytał”, „gotował”, „mieszkał”. W języku polskim, aby oddać znaczenie czasu przeszłego niedokonanego, używa się różnych form czasowników, w zależności od tego, czy odnoszą się one do działań męskich, żeńskich czy nijakich oraz czy dotyczą jednej osoby czy wielu osób.

Na przykład, dla czasownika „czytać” w formie czasu przeszłego niedokonanego użylibyśmy formy „czytałem” lub „czytałam” dla pojedynczego wykonawcy (męskiego lub żeńskiego) i „czytaliśmy” lub „czytałyśmy” dla grupy wykonawców. Podobnie, dla „gotować”, użylibyśmy „gotowałem” lub „gotowałam” i „gotowaliśmy” lub „gotowałyśmy”. Dla „mieszkać” formy to „mieszkałem” lub „mieszkałam” oraz „mieszkaliśmy” lub „mieszkałyśmy”.

Istotne jest, że w języku polskim czas przeszły może być również wyrażony w formie dokonanej lub niedokonanej, co zależy od tego, czy akcja została zakończona (dokonana) czy też nie (niedokonana). Czasowniki w formie niedokonanej opisują zazwyczaj czynności rutynowe, powtarzające się lub trwające przez pewien okres w przeszłości, co jest istotne dla zrozumienia subtelności językowych i poprawnego używania form czasowników.