Czasowniki pomocnicze w języku niderlandzkim odgrywają kluczową rolę w konstrukcji zdań, podobnie jak w wielu innych językach. Służą do tworzenia czasów złożonych, trybów oraz zapewniają dodatkowe informacje o możliwości, zdolności, konieczności czy intencji działania. Wśród nich szczególnie ważne miejsce zajmują czasowniki odpowiadające polskim czasownikom “potrafić”, “móc”, “chcieć” oraz “mieć”.
Czasownik “potrafić” w niderlandzkim to “kunnen”, wyrażający zdolność lub możliwość zrobienia czegoś. Na przykład: “Ik kan zwemmen” oznacza “Potrafię pływać”. “Móc” to także “kunnen”, lecz w kontekście możliwości, na przykład “Ik kan vanavond niet komen” – “Nie mogę przyjść dzisiaj wieczorem”.
Czasownik “chcieć” to “willen”. Używamy go, gdy mówimy o pragnieniach, intencjach czy planach. Na przykład: “Ik wil leren” oznacza “Chcę się uczyć”.
Natomiast “mieć” to “hebben”, który jest czasownikiem pomocniczym używanym do tworzenia czasów złożonych, na przykład perfektu, ale także może być używany w znaczeniu posiadania czegoś. Na przykład: “Ik heb een boek” oznacza “Mam książkę”.
Znajomość tych czasowników pomocniczych jest niezbędna do płynnego posługiwania się językiem niderlandzkim, ponieważ są one fundamentem dla wielu struktur gramatycznych i zdaniowych. Praktyka i częste używanie tych czasowników w mowie i piśmie pomoże w osiągnięciu biegłości.