Odmiana osobowa czasownika wilden w języku niderlandzkim to forma czasu przeszłego od czasownika modalnego “willen”, który oznacza “chcieć”. Odmiana tego czasownika w zdaniach twierdzących, przeczących i pytających w liczbie pojedynczej i mnogiej prezentuje się następująco:
Zdanie twierdzące:
1.Ik wilde – Ja chciałem
2.Jij wilde – Ty chciałeś
3.Hij/Zij wilde – On/Ona chciał
4.Wij wilden – My chcieliśmy
5.Jullie wilden – Wy chcieliście
6.Zij wilden – Oni/One chcieli
Zdanie przeczące:
Do tworzenia zdań przeczących używa się słówka “niet” po czasowniku.
1.Ik wilde niet – Ja nie chciałem
2.Jij wilde niet – Ty nie chciałeś
3.Hij/Zij wilde niet – On/Ona nie chciał
4.Wij wilden niet – My nie chcieliśmy
5.Jullie wilden niet – Wy nie chcieliście
6.Zij wilden niet – Oni/One nie chcieli
Zdanie przeczące:
W zdaniach pytających czasownik przesuwa się na początek zdania.
1.Wilde ik? – Chciałem?
2.Wilde je? – Chciałaś?
3.Wilde hij/zij? – Chciał?
4.Wilde wij? – Chcieliśmy?
5.Wilde jullie? – Chcieliście?
6.Wilde zij? – Chcieli?
To podstawowe formy, które pomogą Ci używać czasownika “konden” w różnych kontekstach zdaniowych w języku niderlandzkim.