Porównywanie osób lub rzeczy w języku niderlandzkim jest stosunkowo proste i podobne do struktur stosowanych w wielu językach europejskich. Kluczowe w opanowaniu tej umiejętności jest zrozumienie, jak tworzyć stopniowanie przymiotników oraz jak używać odpowiednich słów wspomagających porównanie.
Podstawową strukturą porównania jest użycie słowa „dan” (niż), które występuje po przymiotniku w stopniu wyższym. Aby utworzyć stopień wyższy przymiotnika, zazwyczaj dodaje się końcówkę „-er” do przymiotnika w formie podstawowej, np. „sneller” (szybszy) od „snel” (szybki). W przypadku porównywania dwóch rzeczy lub osób, struktura zdania mogłaby wyglądać następująco: „Jan is sneller dan Piet” (Jan jest szybszy niż Piet).
W przypadku przymiotników długich, porównanie tworzy się poprzez umieszczenie słowa „meer” (więcej) przed przymiotnikiem, a „dan” po nim, np. „interessanter dan” (ciekawszy niż). Dla stopnia najwyższego, czyli stopnia najwyższego przymiotnika, dodaje się przed przymiotnikiem słowo „het meest” (najbardziej), np. „het meest interessant” (najciekawszy).
Porównując, ważne jest również, by pamiętać o właściwym użyciu artykułów i zaimków, które mogą zmieniać się w zależności od kontekstu i rodzaju gramatycznego rzeczowników, do których się odnoszą. Język niderlandzki, podobnie jak inne języki, posiada bogaty zestaw słownictwa i wyrażeń umożliwiających dokładne i wyrafinowane porównania, które pozwalają na precyzyjne wyrażenie myśli i opinii.